اولویت‌های ارزشی و اجتماعی به‌عنوان عوامل پیش‌بینی‌کننده جهت‌گیری‌های سیاسی اصول‌گرایی/ اصلاح‌طلبی (مطالعه موردی شهروندان شهر اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

2 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف از مقاله حاضر مطالعه و بررسی رابطه بین اولویت‌های ارزشی و جهت‌گیری‌های سیاسی در بین شهروندان شهر اصفهان است. این مطالعه با روش پیمایشی بر روی 345 نفر از مناطق مختلف شهر اصفهان صورت گرفته نتایج نشان می‌دهد اولاً مؤلفه ارزش‌های تعالی دارای بیشترین میزان و ارزش‌های خودافزایی کمترین میزان در بین پاسخگویان مورد بررسی است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند‌گانه نشان می‌دهد درحالی‌که الگوهای ارزشی به تنهایی 09/0 واریانس جهت‌گیری‌های سیاسی شهروندان را تبیین می‌کردند اما مجموع 6 متغیر شکاف‌های اجتماعی (شکاف‌های سنی، تحصیلات، قومیت، جنس، مذهب و سطح درآمد) 10/0 واریانس جهت‌گیری‌های سیاسی شهروندان را تبیین می‌کردند که این امر ازیک‌سو اهمیت بالای اولویت‌های ارزشی در پیش‌بینی جهت‌گیری سیاسی شهروندان را نشان می‌دهد و از‌سوی‌دیگر دو متغیر ارزشی حفاظت و خودافزایی روی جهت‌گیری سیاسی پاسخگویان تأثیر معنی‌داری دارد. در‌حالی‌که اولویت ارزش حفاظت باعث بالا رفتن احتمال گرایش شهروندان به سوی نگرش اصول‌گرایی می‌شد اما اولویت ارزشی خودافزایی باعث گرایش افراد به سمت گروه‌های اصلاح‌طلب می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Value and Social Priorities as Factors predicting Political Spectrums of Conservatism (OSulgaraei) and Reformism (Eslahtalabi): Case Study of Citizens of Isfahan City)

نویسندگان [English]

  • Mahmoodreza Rahbar Ghazi 1
  • Hamid Nasaj 1
  • Seyedyasem Goorabi 2
1
2
چکیده [English]

A lot of scholars such as Schwartz, Barney and Feldman argue that political spectrum of voters in elections is mainly founded on value priorities which enjoy higher significance in their lives. Accordingly, the present study is aimed at studying and investigating the relationship between value priorities and political orientations of citizens of the City of Isfahan. The research method in terms of data collection and data analysis is survey research. The present study was carried out on 345 participants selected from different areas of the city. To collect data, a questionnaire was used. The reliability of the questionnaire was assessed using factor analysis and formal analysis, and its reliability was evaluated using Cronbach’s alpha coefficient. The data were analyzed using the SPSS. To evaluate variables, the Schwartz Value Priorities Inventory and Inglehart’s 10-point Political Spectrum Scale were used. The results indicated that firstly, the component of transcendental values have the highest degree andsynergistic values have the lowest degree among the participants. In addition, the results of multiple regression analysis indicated that while value patterns explain 0.09 of the variance of citizens’ political orientations, the total of 6 variables of social gaps (gaps of age, education, ethnicity, gender, religion, and the income level) explain 0.10 of the variance of their political orientations. This issue indicates the high significance of value priorities in predicting citizens’ political orientations. Furthermore, the results of the research indicated that two value variables of protection and synergy are significantly effective on participants’ poetical orientations. This is while that the value priority of protection causes the increase in the possibility of citizens’ tendency to Conservatism, but value priority of synergy causes their tendency towards Reformism. The results also indicted that there is no significant correlation between values of Readiness for change and transcendence and citizens’ political orientation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • transcendence value
  • synergy
  • readiness for change
  • protection value
  • political orientation

مراجع

  1. 1.آشوری، داریوش (1368). فرهنگ سیاسی، تهران، مروارید.

    2.اخوان‌کاظمی، احمد (1388). «آسیب‌شناسی گفتمان اصلاح‌طلبی»، زمانه، ش 81.

    3.بشیریه، حسین (1380). آموزش دانش سیاسی، تهران، نشر نگاه معاصر.

    4.بیات، عبدالرسول و جمعی از نویسندگان (1381). فرهنگ واژه‌ها، نشر مؤسسه اندیشه فرهنگ دینی.

    5.تقی‌زاده ایمانی، سجاد (1390). «سنخ‌شناسی فرهنگ سیاسی در میان دانشجویان و عوامل مؤثر بر آن»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.

    6.دهقانی، سیدجلال (1386). «گفتمان اصول‌گرایی عدالت‌محور در سیاست خارجی دولت احمدی‌نژاد»، دانش سیاسی، ش 5.

    7.حیدری، محمد (1388). «بررسی توزیع اجتماعی نگرش‌های سیاسی نوگرا و سنت‌گرا در شهر یزد»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه یزد.

    8.قاسمی، وحید و زهرا ذاکری (1389). «تحلیل تطبیقی نگرش سیاسی زنان و مردان در شهر اصفهان (از محافظه‌کاری تا آزادی‌خواهی)»، پژوهش زنان، مرکز مطالعات و تحقیقات زنان در دانشگاه تهران.

    9.نقیب‌زاده، احمد (1382). «تأثیر دانش و نگرش سیاسی بر رفتار سیاسی: مورد ایران»، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ش 59.

    1. Bardi, A. and S. H. Schwartz (2003). "Values and Behavior: Strength and Structure of Relations", Personality and Social Psychology Review, 29.
    2. Barnea, M. (2003). Personal Values and Party Orientations in Different Cultures,Unpublished Doctoral Dissertation, The Hebrew University of Jerusalem, Israel (In Hebrew).
    3. Bilsky, W. and S. H. Schwartz (1994). "Values and Personality", European Journal of Personality, 8.
    4. Caprara, G. V., S. H. Schwartz, C. Capanna, M. Vecchione and C. Barbaranelli (2006). "Personality and Politics: Values, Traits and Political Choice", Political Psychology, 27.
    5. Cohen, A., E. Vigoda and A. Samorly (2001). "Analysis of the Mediating Effect of Personal-sychological Variables on the Relationship between Socio-economic Status and Political Participation: a Structural Equation Framework", Political Psychology, 22.
    6. Converse, P. E. (1964). "The Nature of Belief Syandtems in Mass Publics", In D. Apter (Ed.), Ideology and Discontent, New York Free Press.
    7. Feldman, S. (2003). "Values, Ideology and the Structure of Political Attitudes", In D. O. Sears, L. Huddy and R. Jervis (Eds.). Oxford Handbook of Political Psychology,New York, Oxford University Press.
    8. Hitlin, S. (2003). "Values as the Core of Personal Identity: Drawing links Between two Theories of Self", Social Psychology Quarterly, 66.
    9. Hitlin, S. and J. A. Piliavin (2004). "Values: Reviving a Dormant Concept", Annual Review of Sociology, 30.
    10. Oakeshott, M. (1962). Reationalism in Politics and Other, Essays, London, Melhven.
    11. Parsons, T. (1939). The Structure of Social Action,New York, Free Press.
    12. Rohan, M. J. (2000). "A Rose by Any Name? The Values Construct", Personality and Social Psychology Review, 4.
    13. Rokeach, M. (1968). "The Role of Values in Public Opinion Research", Public Opinion Quarterly, 69, 32.
    14. _____ (1973). The Nature of Human Values,New York, The Free Press.
    15. _____ (1979). Introduction. In M. Rokeach (Ed.) Understanding Human Values, New York, The Free Press.
    16. Schwartz, S. H. (1992). "Universals in the Content and Structure of Values: Theoretical Advances and Empirical Tests in 20 Countries", In M. P. Zanna (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, New York, Academic Press.
    17. _____ (1994). Beyond Individualism Collectivism: New Cultural Dimensions of Values, In U. Kim, H. C. Triandis, C. Kagitcibasi, S. C. Choi and G. Yoon (eds.), Individualism and Collectivism: Theory, Methods and Applications (PP. 85-119), Thousand Oaks: Sage Publications.
    18. Schwartz, S. H. and W. Bilsky (1987). "Toward a Universal Psychological Structure of Human Values", Journal of Personality and Social Psychology, 53.
    19. Spini, D. and W. Doise (1998). "Organizing Principles of Involvement in Human Rights and their Social Anchoring in Value Priorities", European Journal of Social Psychology, 28.
    20. Thorisdottir, H., J. T. Jost, I. Liviatan and P. E. Shrout (2007). "Psychological Needs and Values Underlying the Left-right Political Orientation: Cross-national Evidence from Eastern and Western Europe", Public Opinion Quarterly, 71.
    21. Williams, R. M. JR. (1968). "Values", In E. Sills (Ed.) International Encyclopedia of the Social Sciences,New York, Macmilan.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار